Deel II. En toen kwamen de Vikingen: “Het bewijs hangt in mijn living”

Rosario Gucciardi ontdekte een bronzen voorwerp in een akker in Leut, op zo’n 600 meter van de Maas. Hij speelde de vondst door naar de nodige instanties en archeoloog Luc Van Impe ging op onderzoek. De resultaten zijn on-ge-zien!

In de vorige aflevering over de Vikingen in het Maasland bespraken we de vermoedelijke aanwezigheid van ‘The Great Vikingarmy’. Hoe de rovers uit Scandinavië – voornamelijk uit Denemarken – onze richting uitkwamen. Volgens geschreven bronnen was dat tussen 880 en 882 en plunderden ze onder meer Maastricht.

Geschreven bronnen dus, maar amper tastbare bewijzen. In Wessem boven Maaseik werd ooit een wapen uit de grond getrokken dat bijzonder veel overeenkomsten had met een Vikingzwaard. En daar bleef het zowat bij.

Tot in 2008 Rosario Gucciardi doorheen Leut wandelt…

^{(Lees verder onder de foto)}

Hij gaat in die tijd vaak op pad met zijn metaaldetector en kiest een akker uit in Leut, op zo’n 600 meter van de huidige Maas af. De exacte locatie geeft men op aanraden van de archeologen liever niet prijs.

“Ik stootte na uren zoeken op een bronzen pinnetje, maar herkenbaar was het niet”, vertelt Rosario. “Ik plaatste een foto op wat internetfora in de hoop dat iemand het zou kunnen identificeren. Sommigen dachten aan ijzerwerk van paardenteugels of zelfs delen van meubilair, en toch wist niemand exact wat het was.”

De vondst gaat de kast in en Rosario blijft nog geregeld aan het mysterieuze dingetje denken. In 2013 stuurt hij een mail naar het Agentschap Onroerend Erfgoed om melding te doen van toch een eigenaardige vondst.

“Ook daar wordt niet meteen een link gelegd tot oud-archeoloog Luc Van Impe, een man met 40 jaar ervaring, zijn energie erin steekt. Samen met nog meer archeologen zijn we toen naar de bewuste locatie in Leut geweest.”

^{(Lees verder onder de foto)}

Het bleek om een Odinpin te gaan. Een beeldje met een gezichtje gegoten in brons, verwijzend naar de god Odin. Volgens historici stond de pin op een soort ‘staf’ gemonteerd, maar kon het ook als speld dienen. Heel duidelijk is het niet.

De pin kon moeilijk door een lokaal iemand gedragen worden. Wie anders-gelovig was, werd vermoord

Archeoloog Luc Van Impe

Uit het volledige onderzoek bleek één ding zéér duidelijk: de Odinpin was gesmeden door een Viking én gedragen door een Viking.

“De Odinpin kan haast enkel en alleen met de strijders van The Great Viking Army van het einde van de 9de eeuw gelinkt worden”, zegt Van Impe in zijn verslag.

^{(Lees verder onder de foto)}

“Het object heeft duidelijk géén Christelijke connotatie. Zeker sinds het beleid van Karel de Grote werd het niet-Christelijke geloof met het zwaard bestreden en werden anders-gelovigen vervolgd en vermoord. Dat een inwoner uit bijvoorbeeld Leut met een Odinpin zou rondlopen nadat hij het ergens kocht, is moeilijk aan te nemen. Het kan énkel verloren zijn door iemand die het oudere geloof beleefde en dat zónder vrees deed. Iemand zoals een Viking of een lid van The Great Viking Army dus.”

Het is de enige Odinpin ooit gevonden in de Lage Landen

Rosario

Rosario zelf is vooral fier om zo’n zeldzaam exemplaar te hebben gevonden. “Het is de enige Odipin ooit gevonden in de Lage Landen. Vikingvoorwerpen vind je amper, een vondst van één op een miljoen. Fier ben ik zeker, en het is heel bijzonder voor mij. Hét bewijs van hun aanwezigheid in het Maasland hangt gewoon in mijn living.”

De vondst van Rosario wordt in 2014-2015 zelfs mee opgenomen in de tentoonstelling ‘Vikingen!’ in het
Gallo-Romeins Museum in Tongeren.

Meer lezen over de Vikingen aan de Maas? Bestel het boek van Ooit aan de Maas hier.