“De meest coole wagen die ik ooit zag”, Jefke Presley was beroemd van Lanaken tot Maaseik

Ik moet acht jaar geweest zijn toen ik achter in de bruine Opel Kadet van mijn ouders zat. We stonden stil aan het kruispunt van het gemeentehuis om de Rijksweg op te rijden richting Eisden.

Tegenover de toenmalige Nopri – waar je vandaag de GB vindt – lag toen een frituur. “Kijk, kijk, daar staat Jef Presley met zijn auto!”, zegt mijn pa terwijl hij optrekt als het licht op groen springt.

Daar stond hij, de meest coole auto die ik toen als klein manneke ooit had gezien. Wauw! Er stapte een imposante man uit de witroze slee. Een beetje traag, maar toch cool. Een indrukwekkend pak met hakkenschoenen denk ik. Opvallende zonnebril, donker zwart haar. Stappend richting frituurbarak.

Wie. Was. Dat!? (Lees verder onder de foto)

Jefke Presley was een icoon in het Maasland. Beroemd van Lanaken tot Maaseik, pronkend met zijn wagen over de ‘steinweeg‘. De Dilsenaar was bezeten van Elvis Presley. Ik hoorde verhalen over hoe hij thuis alleen maar Elvis draaide en alleen maar Elviskledij droeg.

Zijn Ford Capri zou er toen – midden jaren negentig – nog braaf hebben uitgezien. “Ooit monteerde hij zelfs een volledig drumstel op het dak van zijn wagen, maar de politie heeft hem toen gestopt.” Zoveel verhalen met doorspekte en wellicht aangedikte anekdotes. (Lees verder onder de foto)

Doorheen de jaren zou ik die witroze auto nog vaak tegenkomen. Gewèldig als die bak passeerde. Wennen deed het nooit. Ook niet die dag in frituur Den Eërpel ergens in 1999-2000. Ik stapte de zaak binnen met de bestelling die mijn ouders me meegaven. Flink gaf ik het briefje af en wachtte.

Twee minuten later later ging de deur achter mij open en stapte Jef Presley binnen. Voor het eerst zag ik ‘The King oet Lanker’ van dichtbij. 

Rond 2013 liep het gerucht op sociale media dat hij overleden was. Fake news zou blijken. Een hoax. Zo gaat dat bij sterren.

Marco Mariotti

Hij was veel kleiner dan ik mij altijd had ingebeeld. En hij liep ook wat gebukt. Een zwart pak met rode accenten en foto’s van The King op zijn mouw gespeld. Pikzwart haar, bakkebaarden inbegrepen.

De eerder droevige blik en het pintje dat hij uit de frigo nam, blijven me bij. Het werd stiller in de frituur. De wachtenden gaven elkaar wat wijzende blikken. Links en rechts gegniffel, en een friturist die zijn frieten opgooide. Meer niet. (Lees verder onder de foto)

Ik zag Jef Presley nadien nog geregeld, maar plots was dat voorbij. Jaren later rond 2013 liep het gerucht op sociale media dat hij overleden was. Fake news! Een hoax. Zo gaat dat bij sterren. Jef ‘Presley’ Budna woonde in woonzorgcentrum Heyvis in Eisden waar hij tot zijn laatste dagen bleef. In 2015 overleed hij alsnog op 76-jarige leeftijd. 

Drumtalent

Dankzij het YouTubefragment van Sanseveria – het VTM-programma begin jaren 90 – zag ik onlangs het drumtalent van de man. Het programma volgde het opvallende leven van Jef met geweldige beelden. Jef zat door de week op een graafmachine en in het weekend achter zijn drumstel. Hij geraakte aan lager wal, sliep ooit zelfs in een soort garage en zijn drum werd door een deurwaarder in beslag genomen.

Ik herkende in de serie weer die sombere blik en het stoere imago van bij de frituur twintig jaar geleden. De tranen van een clown? The King van het Maasland keer nooit meer terug, maar de herinnering is eeuwig.