“België heeft een hoofddoekenprobleem!” Ik hoor het ze nog roepen. Het werden heuse politieke standpunten. We vlogen mekaar naar de keel op sociale media, zagen mensen niet meer als levende wezens, maar nog meer als de bedekte ondergang van onze natie.
Ik moet u, de fiere Maasmechelaar, natuurlijk niet vertellen dat dit klinklare onzin is. Mijn bomma uit Slovenië droeg driekwart van haar leven een hoofddoek, en zij was enkel een furie als het onkruid te hoog stond! Lief mens, goeie kost, propere tuin.
Ik zal u vertellen hoe de vork in de steel zit: we hebben geen probleem met hoofddoeken, we hebben een probleem met spandoeken! Ik tel er acht langs de straat en als ik goed kijk nog drie om het hoekske. Het zal wel zijn dat het in deze tijd moeilijk is om zelfstandige te zijn, dat kost een fortuin aan spandoeken.
Levensgevaarlijk
Als ik stilsta aan het rood licht kan ik ze allemaal aandachtig lezen, maar tijdens het rijden is dit levensgevaarlijk. De zeven mensen voor de drukkerij weten het. Ze zien dat er hier iets vreselijks staat te gebeuren. Het hangt als het ware als de kraan van Damocles boven het hoofd.
Terwijl het simpeler kan. Dèh van Smèèts heeft die fancy plastiek niet nodig: “Stoomdrukkerij Huis Gebr. Smeets” Zo staat het, gebeiteld in steen. Een waarheid als de tien geboden.
Vroeger was alles beter, tenminste dat wordt gezegd. Al stel ik me de vraag of ik in die tijd, zonder elentrik, die boomkes voor de drukkerij had willen snoeien…
I enjoy reading through your web site. Kudos!
xander / lepo . lep pozdrav … mooi de groetjes .
Alojz .