3 augustus 1975. 9 uur. In een bosje aan de Putstraat spelen enkele kinderen wanneer ze bij een open plek het lichaam van een jonge vrouw vinden. Ze ligt er naakt met haar gezicht naar de grond. Ze blijkt vermoord, maar de schok wordt nóg groter als duidelijk wordt wie achter de feiten zit. Dag op dag vijftig jaar later, vertellen we over de lustmoord op Bernadette.
The Rainbow. The Olympia. The Kings. Number One. The Mayflower. The Johns. Het aantal dancings dat Maasmechelen in de jaren 70 telde, is moeilijk bij te houden, hoewel de generatie 70-plussers ze allemaal afschuimde tijdens een avondje stappen.
Zo’n avond begon al in de namiddag, of ten laatste rond 20 uur, in een tijd waarbij autogordels nog als decor dienden, Ford Capri’s de weg veroverden, en het discotijdperk aanbrak.
Jeugdhuis Klub JT-71 aan de Joseph Smeetslaan was een eerste schakel in dat Maasmechelse uitgaansleven waar tieners en twintigers zich amuseerden, een voorzichtig kusje uitdeelden aan hun eerste kalverliefde, en waar de dansvloer de belangrijkste plek van de avond zou worden.
Na een avond in het jeugdhuis, volgde bijna steeds een passage richting dancing The Johns, waar de ouders van John Terra de boel runden.
Bernadette had naar zo’n typische dansavond uitgekeken. De Maasmechelse woonde aan de Majoor Berbenlaan en was volgens velen één van de mooiste vrouwen in de omtrek. Sprekende grote ogen, blond haar, met een stevige portie zelfzekerheid, levend aan een bepaalde snelheid opgaand in die jaren 70.
Ze was verliefd op de ‘zaterdagavond’. Veel mannen bleken ook ‘verliefd’ op haar. ‘Bloedmooi’, ’de mooiste vrouw op de dansvloer’ of ‘een dame, rijper als anderen’. Weinigen die aan de uitstraling van Bernadette konden tippen.
Mama
Na een recente relatiebreuk was ze weer bij haar ouders ingetrokken en zorgde ze daar voor haar kindjes: Miranda (1) en Pascal (3).
Die avond, 2 augustus 1975, vertrekt Bernadette thuis met haar plateauzolen aan, een lichtblauw rokje en een wit bloesje. Ze straalt.
De spelende kinderen die de gruwelijke ontdekking de volgende ochtend rond 9 uur doen, snellen meteen naar hun ouders die de politie verwittigen. Haar dood slaat in als een bom: het Maasmechelse uitgaansleven is geschokt, de buurt kan het niet geloven.
De politie ondervraagt veel mensen en de geruchtenmolen draaide op volle toeren. Speurders spreken met haar ouders, met jongeren uit dat uitgaansleven, met zelfs leden van het jeugdhuis. Met wie ging Bernadette vaak om? Bij wie was ze die avond geweest? Wat was het exacte parcours dat ze liep? In welke dancing danste ze? En vooral: hoe ging ze die nacht naar huis?
Zo ligt één van haar schoenen met plateauzolen langs de Putstraat in de berm, net als haar handtasje. Van daar volgt een sleepspoor door het boswegje, richting de plek waar ze gevonden wordt.
Uit de eerste vaststellingen wordt duidelijk welke richting dit verhaal uitgaat. Zo ligt één van haar schoenen met plateauzolen langs de Putstraat in de berm, net als haar handtasje.
Van daar volgt een sleepspoor door het boswegje, richting de plek waar ze gevonden wordt. ‘Lustmoord in Maasmechelen. Vrouw gewurgd met haar BH’, schrijven Belgische en Nederlandse kranten.
Het onderzoek draait de eerste uren op volle toeren en de verhoren leiden tot een eerste kroongetuige. Een buurtbewoner van de Putstraat vertelt hoe hij ’s nachts naar huis reed met zijn wagen en rond 1 uur een motorfiets langs het bos op de grond zag liggen. Hij vond dat bizar.
De motorfiets lag er een tijdje, en de man scheen zelfs met zijn koplampen het boswegje in. ‘Maar ik heb toen niets opmerkelijk gezien’, verklaart hij. Wanneer hij wat later opnieuw langsrijdt, is de motorfiets weg. Speurders schakelen die middag een speurhond in die duidelijk enkele geuren waarneemt en diezelfde dag een bepaalde route aflegt. Het spoor leidt naar een adres waar de motorfiets van Bernadette wordt gevonden. De alarmbellen bij de speurders gaan een eerste keer af.
Het gaat om de ouderlijke woonst van Mathieu een 17-jarige jongen die de avond ervoor in het jeugdhuis JT-71 aanwezig was, en ook in dancing The Johns. Hij ontkent met klem ook maar iets met de moord te maken te hebben.
Ze wilde niet dat haar ouders haar weer met een andere kerel zagen thuiskomen, dus ben ik met de bromfiets verder gereden. Ze was te dronken om nog te rijden.
Mathieu
Waarom de motorfiets van Bernadette dan bij zijn thuis staat? “Omdat ik haar op haar eigen vraag naar huis bracht met haar bromfiets, want ze had teveel gedronken”, verklaart hij.
“De laatste 150 meter wilde ze afstappen en te voet verder wandelen tot haar thuis. Ze wilde niet dat haar ouders haar weer met een andere kerel zagen thuiskomen, dus ben ik met de bromfiets verder gereden. Ze was te dronken om nog zelf te rijden.”
Volgens Mathieu zet hij Bernadette rond 00.30 uur af langs de Putstraat. Hij weet tijdens zijn verklaring nog niet dat de kroongetuige haar bromfiets rond 1.00 uur op de grond zag liggen ter hoogte van het boswegje.
Wanneer een tweede test met de speurhond opnieuw richting de 17-jarige wijst, en hij met de verklaring van de kroongetuige wordt geconfronteerd, breekt hij en geeft alles toe.
“Ik panikeerde”, verklaart hij. “Ik vreesde dat ze aan iedereen ging vertellen wat ik had willen proberen…”
Dader Mathieu
Mathieu wordt aangehouden voor moord en mogelijke verkrachting. De tiener bekent misbruik te hebben willen maken van de dronken toestand van Bernadette, en haar langs de Putstraat bij het bosje te hebben willen aanranden. Maar wanneer ze onverwacht terugsloeg en hem van haar afduwde, was zijn eerste reflex om grof geweld te gebruiken.
“Ik panikeerde”, verklaart hij. “Ik vreesde dat ze aan iedereen ging vertellen wat ik had willen proberen…”
Mathieu wurgt haar met zijn blote handen. Daarna wurgt hij haar met haar lingerie en slaat meerdere keren met een dikke kei op haar beide slapen. “Om zeker te zijn.” De jongeman vlucht met de bromfiets en laat haar naakt achter in het bosje. Enkele uren later wordt ze gevonden door de spelende kinderen.
Schuchter
Zijn arrestatie leidt tot een tweede schokgolf in de gemeente. Niemand durfde denken dat de bijna 18-jarige achter de feiten zat. Hij wordt omschreven als eerder schuchter, een meeloper, iemand die veel bij het jeugdhuis JT-71 kwam, er soms wat plaatjes draaide, en ook de dancings leerde kennen. “Maar hij was zeker geen casanova of haantje de voorste”, klinkt het.
Mathieu zag Bernadette die bewuste avond een eerste keer bij het jeugdhuis JT 71. Daarna trok Bernadette samen met een vriendin rond 22.30 uur op haar bromfiets richting dancing The Johns.
Toen het jeugdhuis rond middernacht sloot, ging ook Mathieu richting The Johns, en sloot hij zich aan bij het groepje van Bernadette. Hij was tenslotte bevriend met één van haar broers, ze kenden elkaar wel.
Bernadette heeft dan al veel gedronken en vraagt een half uur later of Mathieu haar naar huis wil voeren op haar bromfiets, veilig rijden lukt haar zelf niet meer. Niet veel later slaat hij toe.
Assisenproces
Twee jaar later in juni 1977 verschijnt de 19-jarige Mathieu voor het hof van assisen in Tongeren. Hij heeft meester Ver Berne als advocaat. De zaak wordt – op zijn eigen vraag – behandeld achter gesloten deuren, zonder publiek of pers. Na enkele debatten acht de volksjury hem schuldig over de hele lijn. Hij krijgt 20 jaar cel. De veroordeelde leeft al jaren op vrije voeten.
Vanwege de wet op de privacy kozen we ervoor om alleen de voornaam van Mathieu te gebruiken. Zijn volledig naam is geweten door de schrijver, alsook door zij die er 50 jaar geleden bij waren.
In DEEL II vertelt zoon Pascal (53) hoe hij opgroeide zonder moeder, en hoe de moord zijn hele leven zou tekenen. Hij doet ook een oproep aan de Maasmechelaren die zijn moeder Bernadette gekend hebben.
