Rosario ‘Saro’ Gucciardi heeft een passie voor bodemvondsten en zoekt geregeld in akkers, weiden en Maasoevers in de gemeente. Dit keer toont hij zijn spinsteentjes van zéker 500 jaar oud. Straf: hij vond ze met het blote oog.
Duizenden jaren geleden al toen de mens vee hield, maakte het textiel en kleding van wol. Van de wol maakten ze garen via spinstenen. Ooit werden die spinsteentjes nog gemaakt van stukjes bot of gewei. Die vind je zelden terug, want organisch materiaal vergaat natuurlijk.
Maar als Saro de wandelschoenen aantrekt en zijn ‘zoeksensor’ aanzet, heeft hij vaak beet in de eigen gemeente. “Deze toch zeer oude spinsteentjes op de foto vond ik op meerdere plekken in de gemeente”, vertelt hij. “In Mechelen aan de Maas, Opgrimbie, Vucht en Leut. De bovenste exemplaren op de foto, zijn gemaakt uit gebakken aardewerk, afgewerkt met zoutglazuur.”
(Lees verder onder de foto)
“Dit model werd veel gebruikt in de periode tussen 1500 en 1600. Die steentjes werden vaak gemaakt in Raeren, vandaag een Belgische gemeente niet ver van Aken. Raeren was in die tijd gekend om zijn keramiek en aardewerk.”
Via nabijgelegen steden zoals Stokkem, Rekem en Maastricht werden de spinsteentjes tot bij ons verhandeld. Lokale vrouwen en mannen uit onze dorpen, konden zo dankzij dat werkmateriaal hun textiel vergaren.
(Lees verder onder de foto)
“De onderste spinmodellen zijn van lood en gaan terug tot in de middeleeuwen, nog vóór 1500 dus. De stenen exemplaren kan je natuurlijk niet met een metaaldetector vinden, ik vond ze namelijk met het het blote oog. Hoe? Urenlang zoeken en kijken naar de grond in omgewoelde akkers is ideaal. Wie zoekt, die vindt.”
Op onderstaande filmpje zie je hoe zo’n steenspin werkt.