Aan het kerkplein van Mechelen-aan-de-Maas wordt in 1920 een monument ingehuldigd. De eerste wereldoorlog (1914-1918) is voorbij en de gesneuvelde Mechelaren worden hiermee herdacht. Maar kijk eens even mee naar wat details.
Het plein loopt in 1920 helemaal vol. Logisch, want heel wat inwoners van het dorp zagen zonen, broers of partners vertrekken richting het front aan de ijzer. Velen keerden niet terug.
De foto is zo’n 101 jaar geleden gemaakt, ik vermoed vanuit het eerste verdiep waar vandaag brasserie ’t Törrep ligt. De ‘roaring twenties’ van de vorige eeuw worden ingeluid: eindelijk vrijheid, eindelijk allemaal weer samen om iets te ‘vieren’.
Bij het maken van de foto was Smeets wellicht al ziek, want 9 jaar later sterft hij aan een slepende ziekte
Witte hoeden, bruine, grijze en zwarte kostuums. Fietsen. Lange kousen, strikjes en mooie schoenen. Bloemstukken, vlaggen en een gigantisch monument. Zéker voor een dorp met in die tijd amper 2.000 inwoners.
Links van de obelisk staat burgemeester Joseph Smeets die ongetwijfeld zijn dorpelingen toespreekt. Hij is op dat moment al 24 jaar burgemeester van het dorp en is fier dit moment te delen met zijn burgers. Ik had zijn speech graag willen horen. Zou hij dat in het dialect hebben gedaan? Ik denk het wel.
Bij het maken van de foto was Smeets wellicht al ziek, want 9 jaar later sterft hij aan een slepende ziekte. Hij werd 70 jaar.
’Liever den dood dan de schande’ staat er vereeuwigd in het monument. Verwijzend naar de moed en strijdlust tijdens ‘den oorlog’. Ondenkbaar dat we zulke leuzes opnieuw zouden uitspreken, hoop ik toch.
Alle dagen lopen en rijden we voorbij aan dit monument, of parkeren er onze auto vlak naast.
Keer volgende keer eens terug naar deze foto als je er een terrasje doet, en mijmer
Zo als ik het zie is het vanuit het pumpke de vroegere cafe heb er zelf gewoond