In de zomer van 1889 werkt een arbeider van de gemeente Mechelen-aan-de-Maas in de heide. Tijdens zijn dagtaak doet hij plots een akelige ontdekking.
Tijdens het kappen valt zijn oog plots op een stukje linnen dat uit de grond steekt. Hij stapt wat dichter en wil het stuk stof oprapen, maar bij het optillen voelt hij hoe het lint afbreekt. Er steekt ongetwijfeld nog stof in de grond. Hij wroet voorzichtig in de bodem, tot hij merkt dat er meer aan de hand is.
De man laat zijn werkmateriaal vallen en loopt zo hard hij kan richting het dorp. Meteen snelt hij naar de woning van burgemeester Hubert Booten. “Burgemeester, u moet meekomen. Ik heb zonet een akelige ontdekking gedaan tijdens mijn werk. Ik twijfel nog, maar misschien moet u zelf gaan kijken.”
Terwijl de arbeider verder zijn uitleg doet, beslist burgemeester Booten om dokter Lemmens uit Leut in te schakelen. ‘Zijn expertise zal uitsluitsel moeten geven’, zegt de burgemeester. En hij krijgt gelijk.
(Lees verder onder de foto)
De drie snellen naar de bewuste plek en het verdict van dokter Lemmens is duidelijk. “Het gaat hier om het lichaam van een pasgeboren kind. Ik vermoed dat het hier een zestal weken geleden moet begraven zijn.”
Kindermoord
Het parket van Tongeren gaat richting Mechelse heide en spreekt meteen over kindermoord. Diezelfde week nog hebben de speurders een verdachte op het spoor: een dienstmeid uit Opgrimbie.
Het dorp is in shock. Het nieuws slaat er in als een bom. In 1889 hebben ze daar zelfs nog nooit van kindermoord gehoord.
De jonge vrouw wordt verhoord op het gemeentehuis in Opgrimbie, maar ze ontkent in alle talen ook maar iéts met de feiten te maken te hebben.
(Lees verder onder de foto)
Het gerecht trommelt dokter Cox uit Rekem op, gespecialiseerd in bevallingen. Hij merkt na medisch onderzoek op dat de vrouw inderdaad niet lang geleden bevallen is. En de inhoud van het dossier wijst haar richting uit.
Uiteindelijk geeft ze toe wél degelijk bevallen te zijn geweest, maar dat ze haar doodgeboren kind ergens op het kerkhof van Opgrimbie heeft begraven. Ze duidt meerde locaties aan, en er wordt ook op al die locaties gezocht, maar een babylijkje wordt echter nooit ontdekt.
De vrouw wordt opgepakt en aangehouden. Over de straf die ze uiteindelijk kreeg, is helaas niets bekend.
Gebaseerd op artikels uit Het Handelsblad, 12 en 17 juli, 1889.
Koop hier het Maasmechelse geschiedenisboek van Ooit aan de Maas!
En nu willen wij natuurlijk weten over wie dit gaat.