In 1850 had Eisden geen cité of Pauwengraaf. Daar op de heide woonde bijna niemand. Behalve één vrouwtje: Mie Merken.
Waar vandaag Eisden Tuinwijk ligt, had je ooit enkel heide, moeras en tal van kronkelende beekjes. De Oude Baan liep er wel al en was niet meer dan een stoffige zandweg. Mie Merken leefde er helemaal alleen in een hutje met lemen muren en stro dak.
In 1911 moest dat klein huisje plaats maken voor de grote Tuinwijk. De uitgestrekte heide ging volgebouwd worden met honderden grote huizen waar de vele mijnwerkers in gingen wonen.
Eisden-Dorp
Mevrouw Merken liet haar hutje achter en verhuisde naar Eisden-Dorp, aan de andere kant van het kanaal. Ze stierf in 1927 en was toen 97 jaar. Haar lemen hutje verdween. De Mie Merkenstraat – vlakbij de Oude Baan – is vandaag een laatste herinnering aan de plek waar haar huisje ongeveer stond.
(Foto en info met dank aan Stichting Erfgoed Eisden.)
