Het kasteel in Leut is gekend als ‘Kasteel Vilain XIIII’. Een vreemde naam die weinig Maasmechels klinkt, maar wél een bijzonder verhaal vertelt. Sprookjes bestaan, maar zijn soms bikkelhard.
We beginnen in 1800. Het kasteel van Leut is in handen van een adelijke familie uit Maastricht. Vader Théodoor de Billehé de Valensart – een naam is een naam – mag zich burgemeester noemen van de stad en krijgt met zijn vrouw Maria een dochter, Pauline. Een mooie dame met een bleke huid en donkere ogen.
Rond 1822 leert ze de knappe jonkman Charles-Ghislain Vilain XIIII uit het Brusselse kennen. Hij is op dat moment negentien jaar en twee jaar jonger dan Pauline. De twee verloven zich – adellijk bloed moest blauw blijven.
Eén huwelijk volstaat om het kasteel op naam van de man te schrijven. Kasteel Vilain XIIII in Leut is geboren. De twee krijgen er maar liefst zeven dochters die opgroeien op het kasteeldomein.
Charles – Karel in het Nederlands – is niet de eerste de beste. Zijn voorvaderen stammen af uit de Aalsterse topadel. Zijn moeder Sophie-Louise-Zoé de Feltz werkt begin 1800 zelfs als hofdame voor de echtgenote van keizer Napoleon Bonaparte, en later voor onze eerste Belgische koningin, de vrouw van Leopold I.
Die laatste bouwt een mooie vriendschap uit met graaf Charles Vilain XIIII en vertoeft geregeld op het kasteel in Leut.
Lees morgen over het verdriet waar het gezin mee te maken krijgt.
[…] “Mijn doel was al snel om het volledig in ere te herstellen, zoals de eigenaars het in 1910 lieten aanbouwen. De oorspronkelijke eigenaar was Hugo Nagel, directeur toen van het befaamde Hôtel des Anglais in Nice. We zitten dan in de Belle Époque, eind 19de eeuw. Zijn vrouw Cornelia Brabants was van Meeswijk in Maasmechelen, en groeide op vlak aan kasteel Vilain XIIII in Leut.” […]
[…] verhaal van het kasteel Vilain XIIII in Leut blijkt ook geliefd bij velen en zal doorheen 2020 nog héél wat extra hoofdstukjes […]
Ik wist al veel over de adelijke familie, een tante van mijn vader vertelde meermaals over de bewoners van het kasteel, als jong meisje had ze het wel en wee van de familie van dichtbij meegemaakt.
Amai Marco! Zo vaak als kind geweest en rij er nu nog wekelijks langs omdat mijn grootouders in de buurt wonen. Sarah is er zelfs geboren. Leuk om dit nu te lezen! Wat een prachtig gebouw is het ook! Benieuwd naar deel 3;)
Heerlijk om die geschiedenis te lezen 😉 Bedankt Marco voor de leuke verhalen 🙂
Toppie, hou ons op de hoogte ?
Steeds genieten! Blijf dit vooral verder doen !
Bedankt!
Heerlijk! Merci, Marco
Bedankt Linda!
Geweldig Marco,ons terug brengen in de tijd,is altijd leuk om te weten en te lezen,we wachten met spanning op het vervolg.
Danku Rosanna! Morgen deel 2 😉
Geweldige presentatie proficiat Marco ook namens Stichting Erfgoed Opgrimbie, ik kijk uit naar het vervolg.
Bedankt Leopold! Fijne reactie.